Previous Page  4 / 12 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 4 / 12 Next Page
Page Background

4

Życiorysem gen. Aleksandra Arkuszyńskiego można obdzielić

kilku ludzi. Bohaterskie akcje, oddanie w walce i odpowiedzial-

ność za kolegów i podwładnych żołnierzy. Po czasach walki

zbrojnej nie ustaje w działaniach. Systematycznie, mimo wieku,

zabiega o pamięć wydarzeń i ludzi. Podczas uroczystej Sesji Ra-

dy Gminy Ksawerów, 29 czerwca otrzymał odznaczenie Zasłużo-

ny dla Gminy Ksawerów.

Aleksander Arkuszyński

„Maj”– generał brygady,

kawaler orderu Virtuti Militari, uhonorowany wieloma odznacze-

niami bojowymi – w tym dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Walczył w wojnie obronnej 1939 r. jako podchorąży, dowódca

drużyny 18 Pułku Piechoty. W październiku

dostał się do niewoli niemieckiej, skąd udało

mu się zbiec. Rozpoczął działalność konspira-

cyjną. W styczniu 1940 r. wszedł w szeregi

Związku Walki Zbrojnej i został komendantem

konspiracyjnej placówki w gminie Radonia w

Obwodzie Opoczno, wchodzącym w skład

Okręgu Łódź. Od lipca 1943 r. walczył na tym

terenie w oddziale partyzanckim AK „Trojan”,

przeorganizowanym następnie w oddział

„Wicher”, gdzie cały czas pełnił funkcję za-

stępcy dowódcy oddziału. W listopadzie 1943

r. – awansował do stopnia podporucznika. Od

połowy lutego 1944 r. – w uznaniu zasług bo-

jowych, powierzono mu dowództwo nad party-

zanckim oddziałem „Grom”.

W lipcu 1944 r. – w ramach planu „Burza”,

został wcielony ze swym oddziałem do 25 Puł-

ku Piechoty AK, największej jednostki party-

zanckiej w jesieni tego roku po lewej stronie

Wisły, gdzie został mianowany dowódcą pluto-

nu. Oddział „Maja” uczestniczył w niezliczo-

nych potyczkach, walkach, ratował zagrożo-

nych egzekucjami mieszkańców wsi, karał

donosicieli i oprawców. Przeszedł cały szlak

bojowy tego legendarnego pułku.

Po wejściu wojsk sowieckich był zmuszony do

ukrywania się. Wszedł w szeregi ROAK (Ruchu Oporu Armii

Krajowej) na terenie Obwodu Łask w Inspektoracie Łódź, tam

został dowódcą 25-osobowego oddziału partyzanckiego „Zryw”,

którym dowodził w okresie od lutego do lipca 1945 r.

Dowodził akcją rozbicia Urzędu Bezpieczeństwa w Pabianicach

i uwolnienia więzionych akowców.

Jako żołnierz i dowódca był ceniony i lubiany przez podwład-

nych. W 1945 r. po decyzji o rozwiązaniu AK i ujawnieniu się,

dostał się na studia w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego

w Łodzi, ale tuż przed egzaminem dyplomowym – w lipcu 1949

r. został aresztowany i pod fałszywymi zarzutami sądzony. Po

ponad 2,5-letnim, okrutnym

śledztwie Wojewódzki Sąd w Ło-

dzi uniewinnił go w 1951 r. Skoń-

czył studia na Politechnice Łódz-

kiej jako inżynier chemik spo-

żywczy. Wraz z żoną zamieszkał

w Ksawerowie, tutaj pracował

między innymi jako kierownik

przetwórni spożywczej.

Działa aktywnie na rzecz utrwala-

nia wiedzy o czynach ruchu oporu. Jest organizatorem spotkań,

rajdów i szkoleń. Bierze udział w spotkaniach

z młodzieżą szkół również w gminie Ksawe-

rów.

Generał Arkuszyński jest współtwórcą powoła-

nia Światowego Związku Żołnierzy AK

w Łodzi.

Otrzymane tytuły: „Honorowy Obywatel Mia-

sta Pabianic”, „Zasłużony dla Powiatu Opo-

czyńskiego”, Medal Pamiątkowy „Zasłużony

dla miasta Łasku” oraz „Honorowy Obywatel

Miasta Piotrkowa Trybunalskiego”.

Dnia 6 marca 2012 r. gen. Aleksander Arku-

szyński został uhonorowany przez Kierownika

Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Repre-

sjonowanych Ministra Jana Ciechanowskiego

medalem „PRO PATRIA” – za szczególne

zasługi w kultywowaniu pamięci o walce

o niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej.

Aleksander Arkuszyński jest autorem książek:

„Przeciw dwóm wrogom”, „Sąd nad żołnie-

rzem AK z kulą w głowie”, „1945 - moja dal-

sza walka. Wyzwolenie…ale czy niepodle-

głość” oraz współautorem książki „Dzieje 25

pułku piechoty Armii Krajowej”.

W książkach pisze o swoich losach, ale daje

również świadectwo o życiu i walce nieżyją-

cych już kolegów i podwładnych.

O Aleksandrze Arkuszyńskim wydana została książka „Wierny

Bogu i Ojczyźnie mjr Aleksander Arkuszyński”, „Maj” z Dąbro-

wy” i „Bohaterowie trudnych czasów”.

To legenda wśród żołnierzy Armii Krajowej, którym przyszło

walczyć z dwoma wrogami: niemieckim i – po wojnie – sowiec-

kim.

Opracowanie Aneta Kosiorek

Maj

z Dąbrowy - historia bohatera

Mija 10 lat od chwili ustanowienia przez Radę Gminy Ksawerów

tytułu „Zasłużony dla Gminy Ksawerów”. Od tej chwili odzna-

czono 20 osób. Jak zapisano w uchwale „Odznaczenie jest wyra-

zem najwyższego wyróżnienia i uznania Rady Gminy Ksawerów.

Jest nadawane osobom szczególnie zasłużonym.”

Tytuł zasłużonego dla Gminy Ksawerów z rekomendacji

mieszkańców gminy bądź rady otrzymali społecznicy, przedsię-

biorcy, wykładowcy, lekarze, prawnik. Osoby, które uczestniczy-

ły w życiu społecznym gminy i jej mieszkańców.

Dotychczas tytuł otrzymali:

W roku 2002: Janina Bartoszewska, Tadeusz Grala,

Zygmunt Kortyński (zm. styczeń 2012) oraz

Elżbieta Ogińska i Michał Ogiński,

Genowefa Pluta, Henryka Okrojek.

W roku 2003: Ks. Kanonik Stanisław Bracha.

W roku 2005: Maria Kopczewska, Jan Wawrzko, Józef Rożek.

W roku 2007: Helena Rusak, dr Anna Szcześniak-Rydz,

Janusz Bartold, Kazimierz Ludziejewski.

W roku 2010: dr Kryspina Hanna Janas,

dr nauk rolniczych Jan Fabijański,

prof. dr hab. Zdzisław Wyszyński,

dr hab. Zbigniew Zagórski,

prof. dr hab. Stanisław Mercik.

W roku 2012: gen. Aleksander Arkuszyński.

Na podstawie informacji Rady Gminy Ksawerów

Zasłużeni dla Gminy Ksawerów